Ik hoef het niet te begrijpen om het te aanvaarden…
N. vroeg of ik nog plannen had voor het weekend. Ja, die had ik. Het geven van 6 korte readings in Noord Straalt. Vaak stelt iemand een vraag als aanloop zijn eigen verhaal te doen. Maar ach, why not dacht ik en antwoordde: “Ik ga met een groep collega’s readings geven in Amsterdam, jij nog plannen?” Daarna maar even een stilte laten vallen in de verwachting dat ik zou gaan horen wat N’s plannen waren. “Huh, wat ga je geven?”

Tja, wie A zegt , moet ook B zeggen en deze huh was een spiegel van mijn vooringenomenheid dat anderen drukker met zichzelf zijn dan met wat zich aandient. “Readings?”…. Een nieuwe wereld voor N. kennelijk. Zo op de vrijdagmiddag aarzel ik even. Het is de grens van het tastbare en de aanwezige andere dingen in ons dagelijks leven. Daarover gaat de reading. Dus vervolg ik: “Mensen die komen willen stilstaan bij hun situatie, stilstaan bij hoe het met ze gaat. Tijdens de reading gaan we niet voorbij aan de gevoelens die iemand wegredeneert, de sluimerende gevoelens en gedachten, spannende situaties of zorgen.” Niet alleen het vermijden van lastige dingen, maar ook bescheidenheid ligt vaak ten grondslag aan je anders voelen of voordoen dan de werkelijkheid is. Tijdens een reading mag het in alle veiligheid even bestaan, zonder oordeel.”

Dat was er allemaal maar uit. N. luisterde in stilte en bleef in het moment. “Dat betekent dat jij je goed moet afstemmen op de ander om dat te kunnen waarnemen”, zei N. “Ja”, zei ik, “dat klopt.” N. vormde zich verder een beeld …. “Dan moet het wel rustig zijn in jouw hoofd om echt te zien hoe het met de ander is, zonder dat je wordt afgeleid door jouw eigen invulling. Maar ook open staan voor dingen die jij zelf nog nooit hebt meegemaakt of weet of kunt weten. Maar hoe werkt dat dan?”

“Wat jij nu doet is de grondhouding en start van een reading”, antwoorde ik. “Je nieuwsgierig en open opstellen. Jij wist zojuist nog niets van readings, maar je wist wel dat het in mijn hoofd rustig moest zijn, dat je open moet staan voor dingen die jij nog niet kent. Als je dat vaker doet en oefent dan wordt de informatie die gaat stomen duidelijker er groter. Want gedachten, gevoelens en ervaringen zijn allemaal energie. Denk maar eens terug aan een fijne vakantie of een grappig moment. Dan kun je vaak de bijbehorende lach of sfeer weer ervaren. Dat draag je allemaal mee en door je erop af te stemmen is het er weer. “

Soms is een situatie al lang geleden, maar is de energie nog steeds voelbaar als je eraan terugdenkt. Een geboorte, een overlijden, een huwelijksfeest, ervaringen op het werk, vakanties en personen. Dat de fysieke afstand er is en het in de verleden tijd was laat onverlet dat de herinneringen en vibe nog steeds aanwezig en oproepbaar is. Je daarmee verbinden is de helft van het werk.

  1. zei: “Ook al begrijp ik het niet helemaal, ik vind het wel mooi dat jij dat kan en dat gaat doen. Ik kan me voorstellen dat dat best ook spannend is.”
    “Ja, is het ook. Het is ook best complex hoe het werkt” zei ik. Maar ik hoef het ook niet allemaal te begrijpen om het te aanvaarden. Om te zien wat er met iemand gebeurt als die zich gezien voelt, het thuiskomen als wordt herkend en benoemd wat vanbinnen zo aanwezig is en soms maar zo schraal naar buiten kan of mag komen.
    Om het verder niet te ingewikkeld te maken, zei ik dat ik er zin in had en ernaar uitzag. N. vertelde over zijn weekendplannen en we groetten elkaar een fijn weekend.

Even later op de fiets buiten voelde ik me opgewekt en energiek, de vermoeidheid van de dag was weg…. N. had open naar mij geluisterd, zonder oordeel uit te spreken Hij had zijn waardering uitgesproken over iets dat hij niet kende, maar wél  aanvoelde dat het voor mij iets groots was. Ik had me gezien gevoeld. Een mooie les als opmaat naar de readings. Niet te begrijpen waarom op dat moment dat zo liep, maar in dankbaarheid aanvaard. Fijn weekend N.